Nadczynność tarczycy

Tinka07
Site Admin
Posty: 2401
Rejestracja: wt wrz 03, 2013 4:24 pm
Lokalizacja: Pasawa/Niemcy

Nadczynność tarczycy

Post autor: Tinka07 » pt wrz 13, 2013 9:07 am

Nadczynność tarczycy (hipertyreoza)


Co to jest nadczynność tarczycy i jakie są jej przyczyny?

Hipertyreoza jest stanem chorobowym będącym wynikiem nadmiernej produkcji hormonów tarczycy (T3 i T4). Podwyższone stężenie hormonów tarczycy przyspiesza cały metabolizm i jeśli taki stan trwa przez dłuższy czas, może doprowadzić do uszkodzenia różnych organów, np. serca lub nerek.

Najczęstszą przyczyną zwiększenia produkcji hormonów tarczycy są zmiany nowotworowe mające charakter łagodny. Są często wyczuwalne przez badania palpacyjne (badanie dotykiem, obmacywanie).

Choroba ta najczęściej dosięga koty w wieku powyżej 8 lat, średnia wieku podczas diagnozy wynosi 13 lat.

Jakie objawy występują przy nadczynności tarczycy?

Typowy objaw nadczynności tarczycy przypomina jeden z klasycznych objawów cukrzycy, mianowicie utratę masy ciała przy dobrym lub bardzo dobrym apetycie. Również takie symptomy jak wzmożone pragnienie (polidypsja) oraz wynikający stąd wielomocz (poliuria) występują dosyć często. Koty z nadczynnością tarczycy są również przeważnie nadmiernie aktywne i sprawiają wrażenie o wiele „młodszych” niż wcześniej.

Do pozostałych mniej specyficznych objawów należą: wymioty, biegunki, czasem zmiany zachowania (agresja).

Ze względu na to, że nadczynność tarczycy u starszych kotów nie jest aż tak rzadką jednostką chorobową i że jej objawy oraz objawy cukrzycy są częściowo podobne, lekarz weterynarii powinien przy diagnozowaniu zlecić jednocześnie zrobienie badań tarczycowych (T4), by od razu rozpoznać i leczyć ewentualnie występującą hipertyreozę, bo tylko w ten sposób będzie możliwa skuteczna terapia cukrzycy.

Jakie są skutki nieleczonej nadczynności tarczycy?

Jednym z najpoważniejszych skutków nieleczonej nadczynności tarczycy jest podwyższone ciśnienie, co z czasem prowadzi do zmian w pracy serca i nerek. Dochodzi np. do przerostu mięśnia sercowego i w konsekwencji do kardiomiopatii przerostowej (hypertrophic cardiomyopathy, HCM).

Stale podwyższone ciśnienie przyczynia się również do nieodwracalnych szkód w nerkach. Wzmaga się wtedy praca zespołów filtrujących (= podwyższony wskaźnik filtracji kłębuszkowej) i ich niszczenie. Wyniki nerkowe pacjentów z nieleczoną nadczynnością są często prawidłowe. Po wdrożeniu leczenia i ustabilizowaniu ciśnienia okazuje się jednak nierzadko, że nerki są już masywnie zaatakowane chorobą. Z biegiem terapii wyniki parametrów nerkowych pogarszają się na skutek normalizacji przepływu nerkowego (tzw. ukryta niewydolność nerek).

Jak leczyć nadczynność tarczycy?

Terapię rozpoczyna się podawaniem leków hamujących syntezę hormonów tarczycy, tzw. tyreostatyków.

Są to trzy preparaty:
  • Tiamazol (Metizol, Felimazole®), dopuszczony do leczenia hipertyreozy u kotów
  • Karbimazol, stosowany w medycynie ludzkiej
  • Vidalta® (od niedawna na weterynaryjnym rynku europejskim)
Badania naukowe potwierdzają, że koty lepiej reagują na stosowany w medycynie ludzkiej Karbimazol niż dopuszczony do leczenia u zwierząt Tiamazol. Rzadziej występują tu skutki uboczne, takie jak biegunki i wymioty. Karbimazol ponadto jest łatwiejszy w podawaniu niż Tiamazol, gdyż nie ma gorzkiego smaku i w przeciwieństwie do Tiamazolu, który w sprzedaży jest w postaci tabletek powlekanych, ma linię podziału. Dzięki temu tabletkę taką można podzielić na optymalne dawki. Ze względu na to, że dawkowanie leków przeciwtarczycowych nie zależy od wagi ciała lecz od indywidualnej reakcji pacjenta, ustalenie odpowiedniej dawki w przypadku Karbimazolu jest o wiele prostsze.

Terapię tyreostatykami rozpoczyna się od małych dawek. Po dwóch tygodniach wykonuje się pierwsze badania kontrolne (zazwyczaj tylko T4) i koryguje ewentualnie dawkę preparatu. Dawkę, która jest indywidualna u każdego kota, zwiększa się powoli podobnie jak przy insulinoterapii. Celem terapii jest uzyskanie stężenia hormonu T4 na poziomie 1/3 dolnej wartości brzegowej. Gdy wartość ta zostanie osiągnięta, kolejne badania kontrolne mogą odbywać się co 6-8 tygodni, a później nawet co 3 do 6 miesięcy. Stężenie T4 może jednak z czasem ulec zmianom, tak więc jego początkowe wyrównanie niekoniecznie musi oznaczać stabilność do końca życia. W przypadku, gdy terapia farmakologiczna jest mało skuteczna, istnieje jeszcze możliwość radioterapii (leczenie radioaktywnym jodem) lub operacyjnego usunięcia zmienionych płatów tarczycy.

Moi monachijscy diabetolodzy stosują z dużym powodzeniem w zależności od pacjenta zarówno terapię farmakologiczną, jak i radioterapię. Podczas zabiegu usunięcia zmian ogniskowych – oprócz powszechnego ryzyka, jakie niesie ze sobą operacja, może dojść do nadmiernej korekty i rozwoju niedoczynności tarczycy oraz zaburzenia gospodarki wapniowej.

Oczywiście nie wolno zapomnieć o równoczesnym leczeniu powikłań związanych z nadczynnością tarczycy, takich jak kardiomiopatia przerostowa oraz niewydolność nerek. W razie pogorszenia się parametrów nerkowych podczas leczenia farmakologicznego nadczynności tarczycy (ukryta niewydolność nerek), trzeba niekiedy na korzyść nerek zaakceptować górną wartość graniczną hormonu T4.

Jeśli u kota cukrzycowego zdiagnozowano również nadczynność tarczycy, koniecznie należy wprowadzić odpowiednie leczenie, nawet jeśli zwierzę wygląda na dużo aktywniejsze niż wcześniej. Zaniechanie terapii byłoby kardynalnym błędem. Skutki zaburzeń metabolicznych będących wynikiem nadmiernej produkcji hormonów tarczycy nie są wprawdzie od razu widoczne dla właściciela, prowadzą jednak po pewnym czasie do śmierci pacjenta.

Ze względu na to, że przeciwskazaniem w stosowaniu Tiamazolu/Felimazole jest cukrzyca i choroby wątroby oraz fakt, że na podstawie badań naukowych koty lepiej tolerują lek Karbimazol, warunek zastosowania kaskady jest spełniony. Karbimazol takich przeciwskazań nie ma. Może być stosowany również u pacjentów z cukrzycą.

Nowym lekiem dostępnym w Europie na weterynaryjnym rynku farmaceutycznym jest Vidalta z karbimazolem jako substancją czynną. Został on wyprodukowany w postaci leku o przedłużonym uwalnianiu (tzw. retard).

Zalety: Preparat podaje się zamiast 2 x dziennie tylko 1 x dziennie.
Wady: Tabletek tych (10 mg i 15 mg) nie wolno dzielić, gdyż w przeciwnym razie wpłynie to negatywnie na uwalnianie się substancji leczniczej.

Tak więc przy stosowaniu tego preparatu optymalne ustalenie dawki w przypadku konieczności podawania mniejszych lub nieco większych dawek niż 10 mg (oprócz 15 mg) jest niemożliwe.

Na temat nadczynności tarczycy u kotów możesz poczytać tu:
http://www.niziolek.com.pl/Downloads%20 ... _11330.pdf (po polsku)
http://www.laboklin.de/pdf/pl/Aktualnos ... _kotow.pdf (po polsku)
http://www.vetmeduni.ac.at/de/radioonko ... rapie-faq/ (po niemiecku, adres uniwersytetu weteryjnaryjnego w Wiedniu, gdzie stosuje się terapię jodem radioaktywnym)

copyright by Tinka07
Nie jestem lekarzem weterynarii i moje porady na forum: koty cukrzycowe.pl nie zastąpią konsultacji ze specjalistą.


Zablokowany